Light House (2022), Museum Markiezenhof, Bergen Op Zoom
Klik hier om meer te lezen....
Light House. Nieuwe tijden openen opnieuw haar deuren. Ik voel de tocht wederom, eerst wat stof en dan haar verfrissing. Voel de mogelijkheden van deze plek, deuren naar de toekomst. Een meteor komt langs, beland opdeze plek en dan nu een voet tussen de deur. Herinner me de tijdreiziger, vind de hoeken en ken het huis dat is. Dimensies zichtbaar in deze afwezige maan, toch reflecties van de oude tijd zichtbaar op de muren. Uit het raam aanschouw ik de stad van licht. Zijlijn het stadium de bank, ruimte voor een experiment. Verleden, heden, toekomst op verschillende plaatsen, gelinkt aan mijn toekomstige zelf. Een wording door de dimensies heen en dankbaarheid in deze verbinding met het Light House. Uitzicht van it het raam belofte op een andere tijd. Op de vloer fragmenten van het verleden en fragmenten van mijn vorige zelf. Een mozaïek dat patronen vertoond van de vader, de grote Geometer. Wees de planet, alleen dan kun je in andere werelden zien. De maan is een huis geworden, vol symbolen en er zin er een paar die ik hier herken. Het is een hiërarchisch geordend system, dat het huis op zijn plek houdt en de orde van de schepping herbergt. Het allergrootste in het aller kleinste detail. Formaten speels afgewisseld also er geen verschil is, omdat er daar geen verschil meer is. De verhoudingen tot elkaar in een de voelbare harmonie. Dit hele licht huis is een eerbetoon aan de grote architect. Ruimtes zichtbaar geworden, door licht dat uit het niets likt te komen. Waar ik eerst niet zag, nu werkelijk wel. Dit heden mogelijk geworden door een pulsend bewustzijn van licht, het duister van het niet weten opgelost. Licht als valuta voor diverse waarheden die het donker doen schrikken en vluchten. Deze ruimtes waar ik langs kom hebben hun eigen licht ambiance. Mijn hart en haar eigen ruimtes verlichten de gang waar ik nu in dwaal. Ik voel een uitnodiging om naar boven te komen, omdat ik dikwijls het ene heb gezocht.